هیچ امیدی نیست

گوشیم رو بهش میدم تا مسیجایی که دیشب واسه پرهام فرستادم رو بخونه

 * midoni doste man em6ab vaghti negarane hamsaram

6odam tamome vojodam milarzid ham az tars ... seda6 az

khateram migza6 nemikhad negaran ba6i dalili

nadare vali fayde nada6t negaran bodam

*

* mardi ro mishnakhtam ke vaghti ye 6ab yade6 raft behem bege

khabid baade6 koli harf zad ta az delam darbiare

vali emroz mardi 6ode ke hatta say nakard mazerat bekhad vase

in hame tamas v na6nidane6

*

* doste man dif\ge nemikham ke in hame tahghir v sarkhorde be6am

are ye donya kambod daram v midonam baravarde nemi6e

mikham avaz 6am

*

hatman khabi bidaram ba6i be khodet zahmate javab dadan nemidi

to bordi baraye bare 1000m

man avaz mi6am

bitavagho mi6am

saket mi6am baraye hami6e

*

halam behtar 6ode

*

bidari?

بعد از خوندنشون میگه نمیترسه؟

میگم از چی از اینکه ازش جدا شم؟

میگه نه از این تو فاصله بگیری

میخندم میگم به نظرت میترسه؟

میگه نه

*

هیچ جوابی دستم نرسید فقط صبح اون مسیج بیداری رو که فرستادم زنگ زد تو ماشین بودم نمیتونستم حرف بزنم بهش گفتم مسیج بفرسته بعد کلی وقت نوشت دوستت دارم همین

*

دیروز فکر کردم یه عمر داشتمش و با این رفتارای عجیب غریب عذاب کشیدم این روزا حتی اونقدی حرف نمیزنیم که بفهمم چرا اینجوری شده

نمیخوام ما بقی عمرم هم ناراحت باشم ،میشه عشق رو تبدیل کرد به دوست داشتن؟ میخوام این عشق دیوونه واری که نسبت بهش رو دارم تحت کنترل قرار بگیرم حداقل از این به بعد بی خیال باشم میخواد زنگ بزنه بزنه نزد نزد...چیکار کنم؟ تا کی منتظر یه خروار محبت باشم؟ تا کی مثل دیشب خودمو گول بزنم که حتما میل زده و پاشم ساعت 2 برم پای لپتاپ داداشی واسه چک کردن میل

تا کی اینقدر ناامید باشم ...دیشب قبل از خواب شخصیت درونم کلی قربون صدقه دخترکم رفت تا اروم بگیره...خودم باید خودمو اروم کنم